✍: سعید شکربیگی /فعال رسانه ای
از لحظه ای که ابن زیاد ملعون در قصر خود از عقیله بنی هاشم زینب کبری (س)هنگام اسارت پرسید: بگو بببنم در کربلا چه دیدی زینب(س) گفت: من به جز زیبایی چیزی ندیدم. آری یاحسین ، قیام تو ، زیباترین قیام و قافله ات، زیباترین قافله و یارانت وفادارترین یاران وشهادتت ، زیباترین شهادت در تاریخ بود.
بعد از گذشت ۱۴۴۶ سال از حادثه نینوا هنوز نسل اندر نسل تاریخ، از تو و عاشورایت می گویند .روز به روز و ماه به ماه و سال به سال قیام و نهضت تو یا حسین، زنده ترو زیباتر شده و کهنگی ندارد. ما هم همچون خواهرت زینب کبری(س) اکنون و در این برهه از تاریخ به جز زیبایی چیزی نمی بینیم.
به راستی اربعینت چه زیباست تکیه برپاکردن وعلم وکتل ها عمود کردن چه زیباست .اسپند دود کردن در میان کاروان ها و دسته های عزاداریت چه زیباست. دیدن موکب ها و توزیع شربت وشیرین کردن کام زائرانت چه زیباست .سینه زدن ونوحه خواندن مداحانت چه زیباست.در گوشه هیئت عزاداریت نشستن واشک ریختن وباتو و ابوالفضل درد دل کردن چه زیباست.
یکی از یکی زیباتر شوق وذوق کودکان چهار وپنج ساله در میان هیئت های عزاداریت چه زیباست. شکستن بغض مادرانمان وراز روضه های خانگی و اشک های شب های محرم چه زیباست.آری در لحظات سخت وناکامی، هنگام مواجهه با حوادث واتفاقات ریز ودرشت، بیماری ومشکلات ،زیر تابوت و تشیع جنازه عزیزانمان، هنگام دلشوره های پدران ومادرانمان، هنگام تشنگی نوشیدن جرئه ای آب و به تو سلام رساندن، پشت درب اتاق های عمل و دلشوره داشتن وذکر نام تو و ابوالفضل چه زیباست. علم بر پاکردن با نیت پاک بر سر درب خانه ها و خودروهایمان چه زیباست. دیدن زائران کوچکت در میان موج کاروانها چه زیباست.میزبانی و التماس موکب دارانت با گریه برای طعام دادن ورفع خستگی چه زیباست .از زیر قرآن رد کردن زائرانت چه زیباست.از دور دیدن بین الحرمین تو و ابوالفضلت چه زیباست.آری نام فرزندان علی(ع)،حسین،عباس،زینب چه زیباست.
به راستی اگر حسین نبود این همه زیبایی هم نبود …
