فاطمه حمدی- صاحب امتیاز پایگاه خبری پی جور
با ابراز تاسف امروز خبری دردناک و بسیار نگران کننده مبنی بر فوت ۱۱ ایلامی بر اثر کرونا در ۲۴ ساعت گذشته و رسیدن مجموع قربانیان به ۹۳۰ نفر بر خروجی سایت ها و کانالهای خبری رفت، با این حال هنوز باور عمومی برای پیشگیری وجود ندارد و عده ای از شهروندان همچنان از زدن ماسک و رعایت پروتکل های بهداشتی خودداری می کنند!
طبق اعلام مسولان دانشگاه علوم پزشکی ایلام، وضعیت استان از نظر شیوع کرونا بسیار نگران کننده بوده و فوتی ها و مبتلایان کرونا در استان روز به روز در حال افزایش است. با وجود تدابیر پیشگیرانه ستاد مقابله با ویروس کرونا و تاکیدهای مکرر کارشناسان و متخصصان بر استفاده از پروتکل های بهداشتی اما هنوز هستند عده ای از شهروندان که همچنان از زدن ماسک و رعایت پروتکلهای بهداشتی خودداری می کنند.
با این حال کادر درمان و پزشکان همچنان پای کار بوده و همانند سربازان مرزهای کشور در خط مقدم نبرد با دشمن(کرونا) قرار دارند قهرمانانی که در این روزهای سخت هم داغ بیماران مبتلا به کرونا و هم داغ از دست دادن همکاران خود بر دلشان سنگینی می کنند.
شیوع ویروس عالم گیر کرونا در حالی به دو سالگی خود نزدیک می شود که امروزه قوی تر از هر زمان دیگر شاهد یکه تازی و افزایش آمار مبتلایان و فوتی ها بر اثر این ویروس منحوس در استان و کل کشور هستیم.
واقعاً چرا با وجود اینکه نهادهای مسؤل حوزه پزشکی مرتب هشدار داده و اعلام می کنند وضعیت قرمز است باز مردم تمایل به مسافرت های برون شهری، رفتن به پارک ها و تردد در امکان شلوغ و… دارند!!
به نظر نگارنده مسئله بسیار مهمی که در افزایش آمار مرگ و میرها نقس بسزایی دارد 《بی اخلاقی های عمومی》است که نه تنها افسار این بیماری را مهار نمی کند بلکه قربانیان بیشتری به جامعه تحمیل می نماید، با توجه به دو سالگی تاخت و تاز این بیماری افرادی هستند که هنوز موجودیت کرونا را باور نداشته و بی خیال کرونا شده اند. این دسته از مردم بخاطر ناآگاهی و ناباوری واقعیت موجود در سطح جامعه، از نکات بهداشتی پیروی نمی کنند در گروه های چند نفره به هواخوری و تفریح می پردازند،در اغلب شب ها، به صورت خاص شب های جمعه و روزهای تعطیل اگر از کنار پارک های سطح شهر بویژه پارک کوثر و بام ایلام عبور کنید بطور حتم بی خیالی خیلی ها به انتشار ویروس کرونا را مشاهده خواهید نمود، چه بسا صف های توزیع مایحتاج مردم در سطح شهر و مراسمات و مناسبت های متعدد دیگر خود جای سوال دارد.
البته معابر سنگفرش مرکز شهر نیز تعریف چندانی ندارد، دستفروش ها همانند سابق به فعالیت پرداخته و گاهاً افرادی را هم می بینید که دوشادوش هم مشغول خرید اجناس هستند و همه به راحتی از کنار هم عبور می کنند. متاسفانه برخی حتی بی خیال ماسک زدن هم شده اند و از نزدیک به چانه زنی درباره قیمت ها می پردازند. در سطح شهر فروشندگانی چسبیده به هم بساط فروشندگی را پهن کرده اند و هیچکس هم کاری به کارشان ندارد، (هرچند ناگفته نماند آنها علی رغم میل باطنی خود در معرض ابتلا به بیماری قرار می گیرند چرا که بر حسب ضرورت و نیاز زندگی مجبور به ایجاد این ازدحام هستند، زیرا در غیر اینصورت عواقب بد اقتصادی مانند اجاره خانه، بدهکاری، برگشت خوردن چک و غیره روبرو می شوند)
به وضوح مشخص است که ستاد کرونا این روزها از تب و تاب افتاده است و مردم را در وضعیت آتش به اختیار گذاشته اند که نتیجه اش پُر شدن ظرفیت بیمارستان ها و افزایش آمار مرگ و میر شده است. وقتی وضعیت از این قرار باشد و مسؤلان بی تفاوتی کنند معلوم است که مردم بی خیال می شوند و فکر می کنند ترساندن آنها آبکی است.
قاعدتاً رسیدگی به این اوضاع خانمان سوز کرونا در ایلام و شهرستان ها با «فرمانداری ها» است که از بقیه دستگاههای مسؤل بخواهند با جِد به موضوع ورود کرده و جوهری از خود نشان دهند.
کرونا با هیچکس شوخی ندارد!! باید قبول کنیم این بی تفاوتی ها که گاها منشا آن فقر فرهنگی و یا بی تفاوتی مسؤلان است عامل اصلی در افزایش فوتی ها و آمار مبتلایان کرونایی است.
مسله دیگر که به آتش کرونا دامن زده است تصورات نادرست مردم در مورد شباهت کرونا با آنفولانزا است. برخی فکر می کنند باید با کرونا هم مانند آنفولانزا رفتار کنند و می توانند نسبت به آن بی خیال باشند در حالیکه خطرات ناشی از کرونا به مراتب دردناکتر از آنفولانزاست. از طرفی دیگر برخی هم به امید اینکه واکسن کرونا تزریق کرده اند بی خیال ماسک شده اند و بی هیچ ترس و دلهره ای در اماکن پرتردد و سایر تجمعات حضور می یابند.
به نظر نگارنده؛ ارتباطات و پیام رسانی در هنگام اپیدمی یکی از مهمترین ارکان مهار کروناست لذا کمپین های ارتباطی باید به گونه ای طاحی شوند که پیام های هشدار دهنده به همه افراد جامعه و افراد در معرض خطر با زبان و فرمی که برای آنها قابل درک است برسد. همچنین پیام ها باید صادق و شفاف و به درستی به مردم ارائه شوند. از طریق رسانه ها با شایعات و کلیپ های ساختگی در فضای مجازی مقابله و اشتباه بودن آن ها برای مردم اطلاع رسانی شوند.
مسولیت اخلاقی دیگر، برقراری ملاحظات ویژه برای جداسازی و فاصله اجتماعی است. بدین صورت که قرنطینه افراد مبتلا توسط کادر درمان به صورت عادلانه انجام نمی شود به زبان ساده تر اینکه هنگام خدمات دهی کادر درمان یا عوامل تزریق واکسن به افراد کرونایی و غیر کرونایی در یک مجموعه قرار می گیرند، این شرایط فرد را از لحاظ روحی تحت تاثیر قرار می دهد!
داروخانه ای مجزا صرفاً برای عرضه داروهای کرونایی در سطح شهر وجود ندارد، افراد آلوده و غیر آلوده بدون اطلاع از هم به هر داروخانه ای می روند و همه هم دارو ارائه می دهند، جداسازی به معنای قطع تماس افراد آلوده به ویروس با کسانی که آلوده نشده اند باید به دقت انجام گیرد تا از آلوده شدن افراد دیگر جلوگیری به عمل آید.
کادر درمان نباید کمک به افراد مبتلا را دریغ کنند و باید بدانند که مسئولیت بزرگی در این دوران روی شانه های آن ها است چرا که کادر درمان در زمان حساس کرونا، خط مقدم مقابله با بیماری بوده و باید این مسولیت اجتماعی را بپذیرند تا به مهار هر چه سریعتر بیماری برسند.
مسولان نیز باید توجه داشته باشند که حمایت از افراد مبتلا در این شرایط بسیار ضروری بوده و باید آنها را از استرس دور نگه دارند.
همچنین حفظ سلامت روان کادر درمان در شرایط بحرانی کرونا از مسولیت های اخلاقی است که باید در نظر گرفته شود. مسولان موظف اند از کسانیکه در این شرایط حران ارائه خدمت کرده و مردم به آنها احتیاج دارند حمایت کنند و نباید به هیچ وجه آنها را در شزایط خطرناکی قرار دهند که به سود جامعه نخواهد بود.
اقشار مردم ضعیف و کم درآمد مورد حمایت مالی و اقتصادی قرار بگیرند. ترتیبی اخاذ شود تا همانند ابتدای شیوع کرونا ماسک و الکل و سایر اقلام بهداشتی بصورت رایگان یا نیم بها در اختیار مردم بویژه قشر ضعیف قرار گیرد باور کنید بسیاری از مردم توان خرید این اقلام را ندارند.
و در آخر اینکه نگاه یک بُعدی به کرونا کار اشتباهی است و در کنار مبارزه علمی با کرونا باید مباحث اقتصادی، رفتاری و فرهنگی مردم هم مدنظر قرار بگیرد مردم هم برای دور شدن از خطر ابتلا به کرونا از خودشان شروع کنند و کرونا را جدی بگیرند و باور داشته باشیم که باید سالها با رعایت نکات و پروتکل های بهداشتی به زندگی با کرونا عادت کنیم و آنرا جزیی از زندگی خود بدانیم برای دور شدن از خطر ابتلا به کرونا باید از خودمان شروع کنیم و مسئله کرونا را جدی بگیریم.
